Ita prorsus, inquam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Duo Reges: constructio interrete. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Ergo, inquit, tibi Q. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?
Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.

Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem
esse velint qui honestate summum bonum metiantur.

Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia
transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt.

Qua exposita scire cupio quae causa sit, cur Zeno ab hac antiqua constitutione desciverit, quidnam horum ab eo non sit probatum;

Praeteritis, inquit, gaudeo. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Quid censes in Latino fore?

Ita credo.: Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?
Quid de Pythagora?: Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Numquam facies.: Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;

Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem.
Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.
Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?